Excursie naar Georgetown

Dag 42 en 43 Excursie naar Georgetown 10-03-2011 en 11-03-2011

Om 7.10 stond Lamin aan de deur en konden we vertrekken!
Hij had een grote auto geleend en die had hij nog een beurt gegeven, de dag voor we vertrokken. Helaas bleek er tijdens de reis een hoop mis te zijn met de auto…..

Omdat het heel druk was bij de ferry van Banjul naar Barra (we zouden minstens 3 tot 4 uur moeten wachten), besloten we om de reis andersom te doen.
Toen we bij het eerste checkpoint waren, bleken de papieren van de auto niet in orde. Er stond in dat de auto voor privégebruik was, maar hij werd natuurlijk gebruikt als taxi. Lamin regelde het met de politie door wat geld weg te leggen.

De reis ging verder. Op een gegeven moment (na de buurt waar het presidenthuis was) werd de weg heel slecht. Het was een zandweg vol met kuilen. Voor de frisse lucht (en tegen de hitte) stonden de ramen open en we werden echt heel erg vies. We zaten helemaal onder het zand en stof, Fleur leek net een zwarte piet. De weg duurde ook tot aan de ferry naar Farafenni, ik denk al gauw een uur of 3. Er kwam geen eind aan!

De enige pitstop was om naar het toilet te gaan. Nou ja, toilet.. Het was een houten hutje zonder dak en er was geen pot, maar een gat in de grond. Het stonk verschrikkelijk en er zaten vliegen… Niet echt een heel aangename ervaring.

Toen kwamen we bij de ferry richting Farafenni. Lamin kocht daar wat mensen om, zodat we vooraan in de rij mochten staan (anders hadden we ook hier heel lang kunnen wachten, maar deze ferry is kleiner en minder bezocht dan die in Banjul). Vanaf daar gingen we naar Farafenni, waar we lunchten bij de ouders van Lamin. Ze hadden twee volle schalen gemaakt, één met Domoda, één met Benechin. Die met Domoda was helemaal leeg!

Vanaf Farafenni gingen we naar de Stonecircles. Onderweg begon de auto ineens te haperen, te schokken en te roken. Lamin zette de auto aan de kant: KLAPBAND! Dus werd de band verwisselt en konden we weer verder. Ondertussen hadden we toch niet meer zo’n fijn gevoel over deze auto… We hoorden ook van alles rammelen, de uitlaat hing zomaar los… Gelukkig bleef het hierbij!

De Stonecircles waren mooi om te zien, het zijn eigenlijk plaatsen waar vroeger de mensen begraven werden. Hoe groter de steen, hoe belangrijker de persoon. Er waren vanaf daar in Gambia nog heel veel meer plaatsen waar Stonecircles waren.

Daarna gingen we naar onze Lodge (Jan Jang Burray). Via een bospaadje leek het net alsof we midden in de jungle terechtkwamen. Eigenlijk zakte de moed ons in de schoenen, want we wisten al dat er ook geen stroom zou zijn. Toen we er aankwamen bleken het echter superleuke hutjes te zijn, met goede bedden met klamboes. De kaarsverlichting was ook erg sfeervol.
Na een koude douche, die meer dan welkom was omdat we zo vies en oververhit waren, kregen we diner. We hadden rijst, couscous, sla, kip. Daarna een lekker wijntje… En naar bed!

De volgende ochtend werd ik wakker door een harde gil en uit mijn raam naast mijn bed zag ik de boom schudden. Ik keek eens goed naar buiten en zag daar een aap rennen! Ik ben gelijk uit bed gegaan en heb genoten van de omgeving en heel veel apen.
Bij het ontbijt zaten we ook lekker te genieten, totdat Elsemiek even de verkeerde kant opkeek en een aapje haar broodjes met suiker heel snel van haar bord af pikte! We hebben ontzettend gelachen en toen we uitgegeten waren, mochten de aapjes van ons dichterbij komen en hebben we ze gevoerd. Ze hebben zelfs bij Elsemiek haar lepel helemaal schoongelikt.

Om half 10 begonnen we aan de boottocht over de Gambia rivier, om er apen, vogels, nijlpaarden en krokodillen te zien. Het bootje was een beetje gammel, maar het was er echt prachtig mooi! Een brede rivier en eromheen veel fruitbomen en palmbomen, mooie vogels met een hele blauwe kleur en aapjes die in de bomen zaten (ik heb er zelfs een van boom naar boom zien slingeren!). De tocht duurde extra lang (4 uur?!!), maar we hebben helaas geen nijlpaarden of krokodillen gespot.

Als laatste gingen we aan land bij het eiland Georgetown, waar we hebben gezien waar vroeger de slavernij was. We hebben de ‘underground dungeon’ gezien, waar de slaven die agressief waren gestraft werden en nog meer sporen van vroeger, zoals kanonnen, de plaats waar de boten vertrokken, ijzeren dingen aan de muren. De harde werkelijkheid van vroeger. Ik vond het interessant om te zien, maar we hadden het allemaal bloedheet!

Daarna begon de terugweg. Die was gelukkig verhard en niet zo stoffig. Er gebeurden ook geen nare dingen meer. We moesten alleen nog met de ferry over van Barra naar Banjul. Daar konden we zoals gewoonlijk weer lang op wachten (we hadden besloten om als voetgangers over te gaan, zodat we niet in de wachtrij hoefden, maar dan nog wacht je zo anderhalf uur). Het was een grotere ferry dan de vorige keren, waardoor het ook minder druk leek/was. We hadden een zitplaats op de bovenkant, we moesten lang wachten voor vertrek, de zee was onrustig en de ferry wiebelde ontzettend, maar we zijn goed aan de overkant gekomen. Vanaf daar zijn we met taxi’s naar ons huis gebracht en Joëlle met haar ouders naar hun hotel.


Dag 44 en 45 Weekend 12-03-2011 en 13-03-2011

Zaterdag waren we nog moe, en Fleur ziek, dus besloten we om deze dag niet zo veel te doen. Elsemiek en ik hebben de was gedaan (2 uur lang, met al die zandkleren!), hebben wat gepoetst en zijn naar de markt geweest. ’s Avonds hebben we film gekeken, Over Her Dead Body, met cornflakes als chips!

Zondag lag Fleur nog steeds ziek op bed, maar Elsemiek en ik zijn lekker op tijd naar het strand gegaan. We gingen naar Palma Rima, waar Joëlle en haar ouders ook waren. Daar hadden we ligbedjes. Het was heerlijk, er stond alleen veel wind en we zijn allebei verbrand.

Dag 46 Common Wealthday 14-03-2011

Vandaag was een speciale dag in Gambia. Op de basisscholen werd dit dan ook gevierd. Wij waren vroeg aanwezig, wat helemaal niet nodig was. We moesten 2,5 uur wachten voordat de activiteiten begonnen. Er werd een introductie gehouden en daarna begon een toneelstuk over ministers en de president. Ook was er muziek. Toen zijn we weggegaan, want we wilden eigenlijk wat eten. Het toneelstuk werd afgespeeld, daarna werd er door iedereen gegeten en er was afgesloten met een feest. Jammer, we hebben het leukste dus gemist (denk ik).
Ik ben samen met Joëlle en haar ouders naar het hotel gegaan, waar we nog lekker aan het zwembad hadden gelegen.
’s Avonds was er een feestelijk buffet bij het hotel, met Afrikaanse dans en muziek. Fleur en Elsemiek kwamen ook. Ik vond het hartstikke gezellig!

Dag 47 Schoonmaken?? 15-03-2011

Vol goede moed ben ik vanmorgen naar stage gegaan. Fleur en Elsemiek waren allebei ziek en bleven thuis. Ik heb het tot 10.00 volgehouden. Het was vandaag niet veel bijzonders, want eerst moest alles opgeruimd en schoongemaakt worden. Daarna zouden de lessen pas beginnen. In goed overleg ben ik maar over de markt naar huis gegaan.

De tapalapa smaakte vandaag een beetje vreemd, dus besloten Fleur en ik om er vanmiddag maar wat lekkers van te maken door ze met ketchup, ui, tomaat en kaas in de oven te stoppen. Daarna nog maar eentje met knoflook en olijfolie! Fleur voelt zich gelukkig al een stuk beter.


Dag 48 kwam mijn lieve vriendje met zijn ouders bij mij op bezoek in Gambia.
Het was een heeerlijk weekje vakantie voor mij en een vakantie vol met indrukken voor hun!
Ik moet het verslag nog helemaal uitwerken, dus dat volgt de volgende keer!